طرح شاهد نمادي از شبکهسازي است/ برنامهريزي براي مواجهه با آموزش غيررسمي ضروري است
تاریخ انتشار: ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۱۷۴۸۹
خبرگزاری آریا - رئیس دانشگاه آزاد اسلامی روز سهشنبه 19 اردیبهشت ماه در دومین همایش تجلیل از معلمان، اساتید و همیاران طرح شاهد گفت: فرهنگسازی از گفتمانسازی آغاز شده و سپس جریانسازی و شبکهسازی را در بر میگیرد که طرح شاهد نمادی از شبکهسازی است.
به گزارش «ایثار»، دکتر محمدمهدی طهرانچی با اشاره به تغییرات اخیر فرهنگی در جامعه، گفت: تغییرات موجود نشان داد که فرهنگ به شدت تأثیرپذیر است و در مهندسی فرهنگی، هر که شروعکننده باشد و مهندسی انجام دهد، پیروز است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رئیس دانشگاه آزاد اسلامی ادامه داد: مهندسان فرهنگی غرب به این نتیجه رسیدهاند که ساختن فرهنگ را با شبکههای غیررسمی و شبکههای اجتماعی در اختیار بگیرند، پس آموزش رسمی کشور در تهدید جدی آموزش غیررسمی قرار گرفته که در خانوادهها نهادینه میشود. اگر برای مواجهه با آموزش غیررسمی برنامه نداشته باشیم، فعالیتهای ما ازجمله طرح شاهد صورتگرایانه خواهد شد، چون متن کار در دست دیگران است.
وی با بیان اینکه مهندسی فرهنگی و فرهنگسازی از گفتمانسازی آغاز میشود، گفت: فرهنگ فضای تنفس است و در بستر اقبال اجتماعی و ذائقه اجتماعی رشد میکند، به همین دلیل غرب ذائقهها را تغییر میدهد بهطوریکه حتی تعبیر عدالت را هم تغییر میدهند. تا دیروز پرداختن به طرح شاهد یک ضرورت بود اما امروز برخی میگویند از منظر عدالت زیر سؤال است چون ذائقه، مطالبه و اقبال اجتماعی را تغییر میدهند. بنابراین باید مراقب باشیم و به کمک حل مسائل اجتماعی برآییم چون تغییر ذائقه صورت گرفته و در حال مسألهسازی هستند.
دکتر طهرانچی خاطرنشان کرد: فرهنگسازی از گفتمانسازی آغاز شده و سپس جریانسازی و شبکهسازی را در بر میگیرد که طرح شاهد نمادی از شبکهسازی است. پس از شبکهسازی، نهادسازی، نمادسازی و در آخر رفتارسازی اتفاق میافتد. در رفتارسازی است که ناگهان متوجه میشویم کنش جامعه نسبت به برخی موضوعات ازجمله حجاب تغییر کرده است. پس باید به عقب برگردیم و مسیر خود را از گفتمان جامعه آغاز کنیم.
رئیس دانشگاه آزاد اسلامی با بیان اینکه برای تحول فرهنگی باید به قرآن کریم و اهل بیت (ع) تمسک بجوییم، گفت: در قرآن از دو سو به نمادسازی نگاه شده است؛ یکی «أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ» که نماد آن رسول الله است و دیگری یک شهید در کنار امام امت قرار گرفته است. پس نماد از اهمیت بسیاری برخوردار است. در نقطه مقابله «أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ» نیز «مِنْ دُونِ اللَّهِ کَفَرْنَا بِکُمْ» است یعنی بتهایی که برای ایجاد همبستگی اجتماعی میسازند. بنابراین در جهت الهی بودن و ساختار خدایی بودن اجتماع، به «أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ» نیاز است.
دکتر طهرانچی در پایان خاطرنشان کرد: اینگونه نیست که نسبت به رفتار گذشته تغییراتی نداشته باشیم بلکه باید خودمان را برای مواجهه با تحولات جدید بسازیم و تحولات را درک کنیم. اگر تغییر در مفاهیم رخ دهد و تصویر اجتماعی تغییر کند، دیگر جامعه ما را همراهی نخواهد کرد؛ پس مسئولیت امروز ما دوچندان است و با گذشته تفاوت دارد.
انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۱۷۴۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عادیسازی بیحجابی شبیخون فرهنگی
در جامعهای که پوشش زنان و حتی مردان از دیرباز یکی از آداب و ارزشهای اجتماعی بوده و بدپوششی در این جامعه مذموم شمرده شده است، عادیشدن پوششهای غیرمتعارف، چه در مردان و چه در زنان، زنگ خطر استحاله فرهنگی و ارزشهای اجتماعی را به صدا درمیآورد.پوشش انسانها صرفنظر از اینکه از نظر فطرت انسانی یک ابزار مصونیت است، برای فعالیتهای اجتماعی زنان و مردان نیز مفید است. هر کسی باید به اندازهای که خود او میداند و برایش مصونیتآفرین است، به آن عمل کند. حجاب به معنای پوشش بیرونی و عفاف به معنای پوشش درونی است. عواملی که باعث سلامت در جامعه میشوند و در صورت نبود این دو عامل، مشکلات و اثرات مخرب زیادی در جامعه به وجود خواهد آمد؛ چراکه اگر حجاب و عفاف که مکمل یکدیگرند، در افراد و جامعه رعایت شود، سبب رشد و افزایش معیار اطمینان و اعتماد در جامعه، تاثیر مثبت بر سلامت روحی و روانی در تربیت و تعلیم فرزندان و محیط اطراف میشود. همین امر سبب رشد عقلی و فرهنگی در جامعه و مانعی محکم در مقابل عوامل و تاثیرات منفی و مخرب است.
انسان، پوششگریز است یا خیر؟
پیرامون موضوع حجاب و پوشش زنان مسائل مختلفی مطرح میشود اما پیش از هر چیزی باید بررسی شود که آیا انسان بالطبع حجابگراست یا خیر؟ پوشش دینی بانوان و حجاب از اختراعات آیین اسلامی نیست، بلکه ریشه در تاریخ دارد. در تمدنهای کهن بشری مانند تمدن یونان و ایران نیز موضوع حجاب در بین بانوان دارای جایگاه خاصی بوده است؛ بنابراین نهفقط اسلام واضع قانون حجاب نبوده، بلکه در جهت جلوگیری از افراط و تفریطهایی که در طول تاریخ در مورد حجاب نیز به وجود آمده، به قانونمند کردن و تنظیم آن همت گماشته و آن را بهصورتی متعادل، صحیح و متناسب با فطرت انسانی زن و غیرتمندی مرد، آن را ارائه داده است. در پاسخ به اینکه انسان پوششگریز است یا خیر، باید هر دو گزاره آن بررسی شود. اگر فرض بر حجابگریزی باشد، اعتبار و ارزش رعایت حجاب بهدلیل عقلانیت و پیامد فرهنگ و تربیت فردی است. اگر فرض بر گزاره اول باشد، عدم رعایت حجاب خلاف طبع بوده است. این موضوع در حالی است که در ایران تاکنون حجابگرایی فرض شده و مبنای سیاستگذاری بر این اساس انجام گرفته است.
محجبههای جوان؛ مرکز ثقل مواجهه با بدپوششها
در مسأله حجاب، حاکمیت با گروههای مختلفی روبهروست؛ افرادی که صرفا بدپوشش هستند، افرادی که به بدپوششی کمک میکنند (مانند تولیدکنندگان البسه نامناسب) و در نهایت افرادی که بیحجابی عامدانه را تبلیغ میکنند (مانند متعرضان به محجبهها و افراد تبانیکننده با عوامل بیگانه). ولی به نظر میرسد که محجبهها باید مرکز ثقل این مواجهه قرار بگیرند. یک فرد محجبه و عفیف وظایف بزرگی بر عهده دارد و باید الگوی مناسبی برای دیگران باشد تا آنها نیز از این هدیه الهی بهرهمند شوند. به هر حال در مقابله با بیحجابی، به جای برخورد با بیحجابان عادی، باید این پندار که بیحجابان در غلبه کمی و کیفی هستند، تضعیف شود. در این راه میتوان از ظرفیت محجبهها استفاده کرد. با وجود اینکه این موضوع مورد توجه قرار گرفته اما اجرای آن ناشیانه بوده است؛ چراکه بیشتر این افراد بانوان میانسال بوده، در حالی که بهتر است از جوانان و دانشجویان در این امر استفاده شود. با این حال باید توجه داشت که اعتدال در رفتار با بدحجابی باید رعایت شود؛ زیرا افراط در آن موجب تنش و اضطراب و منجر به عادیشدن بدپوششی در جامعه میشود. این مسأله نیازمند نهاد ستادی و نظارتی فراقوهای است که منحصرا به مسأله حجاب نپردازد. میتوان این نهاد را در قالب ستاد مبارزه با مفاسد فرهنگی ــ اجتماعی تشکیل داد.
ارتقای صنعت مد در موضوع حجاب اسلامی
به نظر میرسد باید اقداماتی در جهت کاهش پوشیدنیهای ناسالم یا نامناسب و افزایش پوشیدنیهای سالم و مناسب، البته با کیفیت و قیمتی مناسب برای کاهش زمینههای فساد و بدپوششی انجام شود. بر همین اساس باید طراحان لباس در یک زیستبوم ایرانی ــ اسلامی تربیت شوند و طرح درسها و نظام آموزشی خیلی قدیمی، چه در طراحی لباس و چه در طراحی پارچه ارتقا پیدا کند. مسئولان این صنعت و این حوزه باید تدابیر لازم را برای پوشش مناسب با قیمت مناسب در اختیار جامعه قرار دهند و نیازهای اقتصادی تولیدکنندگان نیز تامین شود. از سویی دیگر تسهیل تشکیل خانواده، تقویت روابط خانوادگی و افزایش اشتغال مناسب میتواند در کاهش زمینههای بدپوششی نیز موثر باشد. با این حال باید جایگاه حجاب بهدرستی در کشور تبیین و مشخص شود. در برخورد با پدیده بدحجابی باید مشکل فرهنگی و سیاسی آن، از یکدیگر تمایز پیدا کند و متناسب با خاستگاههای آن به برخوردی سنجیده و برنامهریزیشده پرداخت. در برخورد با بیحجابان باید دقت کرد تعلیم، موعظه و دعوت به خیر، مقدم بر امر به معروف و نهی از منکر است که در این مسیر نهادهای آموزشی اهمیت بالایی دارند.